ISTORIJA BILJA - BIBLIJA
Matičnjak, smokve i ulje su lekovi, a druge biljke se pominju u obredima, opisima mesta događanja ili kao svakodnevna hrana
Iako su biljke bili jedini lekovi koji postoje od postanka ljudske civilizacije, u Bibliji se kao lekovite pominju samo matičnjak, smokve i maslinovo ulje. To ne znači da se i druge biljke nisu koristile za lečenje, ali se one u ne pominju često, verovatno da se ne bi ugrozilo verovanje u Boga. Sa druge strane, Talmud navodi čak 70 biljaka sa medicinskim delovanjem i lekove za konkretna stanja - povišen pritisak, probleme sa kožom i jetrom, bolesti očiju, groznice...
Biljke, lekovite i ostale, koje se pominju u Bibliji, uglavnom potiču sa područja Egipta i Palestine. Druge su pak stizale iz Arabije, Cejlona i Indije, ustaljenim trgovačkim putevima. Pošto se klimatske prilike u ovim oblastima nisu značajnije menjale od biblijskih vremena, mnoge od tih biljaka i danas postoje. Ipak, utvrditi koje se vrste pominju u Bibliji bio je težak zadatak za botaničare. U tekstu, čiji izvorni oblik ne postoji, pominju se neodređeni nazivi: na primer, đurđevak označava i iris i zumbul, a ponekad i anemonu i šafran. Neka imena su korišćena i za označavanje više različitih vrsta biljaka - kedar može biti i običan kedar, ali i bor i kleka, dok su druge biljke dobijale više od jednog imena. Srednjovekovna tumačenja, nadopunjavanja i slobodne interpretacije stvorile su pometnju koju treba raščistiti. Na primer, generacije su odgajane u uverenju da je Adam zagrizao jabuku.
Međutim, u Bibliji nigde nije napisano da je zabranjeno voće bila jabuka! Biblija govori o drvetu života, odnosno drvetu spoznaje. Stare jevrejske legende govore da se radilo o voćki nar (šipak). Drugi autori su uvereni da se radilo o kajsiji.
Egipatska menta (Mentha niliaca) Cenjena je zbog sveže arome i slatkastog ukusa kojim je poboljšavan kvalitet pripremanog mesa. Veoma je značajna i kao biljka za dezinfikovanje prostora - grančice su kačene na vrata, a usitnjena je posipana po podovima prostorija. Ne postoji saglasnost oko toga koja se vrsta mente konkretno pominje u Bibliji, a najverovatnije je korišćen niz varijeteta koji uspevaju na ovom području.
Maslina (lat.Olea europea) U Bibliji se pominje više od hiljadu puta! Simbol je Božje brige za ljude. Ona je dugovečna, a kada se staro stablo isuši iz korijena izbijaju mladice i na posnoj zemlji, gotovo bez vode. Golubica koja se nakon potopa vratila na Nojevu arku u kljunu je nosila maslinovu grančicu kao simbol pomirenja Boga i ljudi. Mojsije je oslobađao ratovanja ljude koji su uzgajali masline. Isus se znojio krvavim znojem na Maslinskoj gori, okružen mnoštvom maslina, krst na kom je razapet napravljen je od drva masline i kedra. U Bibliji se pominje i kao hrana i kao lek za mazanje.
Smokva (Ficus carica L.) Adam i Eva su od listova smokve načinili sebi kecelje. Smokva simbolizuje život, mir, blagostanje i plodnost. Smokva je hrana pustinjaka i sveto drvo mnogih predanja. Prema rimskom verovanju, pod smokvom su rođeni Romul i Rem. Budisti smokvu smatraju svetim drvetom jer je pod krošnjom smokvinog drveta Buda doživeo prosvetljenje.
Vinova loza (Vitis vinifera) Stari i Novi zavet obiluju simbolikom o lozi i vinu. Hršćanska simbolika u lozi vidi čoveka, odnosno nje-govu dušu. Isus je takođe loza, pa njegova krv postaje vino. U najsvečanijem činu hršćanskog kulta - obredu pričesti - hleb i vino simbolički se pretvaraju u telo i krv Isusovu. Isusove reči izrečene za vreme poslednje večere: „Uzmite i pijte, ovo je krv moja...“, ostale su nepromenjene do danas.
Limunova trava (Cymbopogon citratus) Jedna od slatkastih aromatičnih trava pomenutih u Bibliji. Gospod je dao instrukcije Mojsiju kako da na odgovarajući način spravlja sveto ulje od ove trave. Danas je limunova trava osnovni dodatak u mnogim azijskim kuhinjama. Beli deo stabljike daje oštru aromu supama i prženim jelima.
Matičnjak, smokve i ulje su lekovi, a druge biljke se pominju u obredima, opisima mesta događanja ili kao svakodnevna hrana
Iako su biljke bili jedini lekovi koji postoje od postanka ljudske civilizacije, u Bibliji se kao lekovite pominju samo matičnjak, smokve i maslinovo ulje. To ne znači da se i druge biljke nisu koristile za lečenje, ali se one u ne pominju često, verovatno da se ne bi ugrozilo verovanje u Boga. Sa druge strane, Talmud navodi čak 70 biljaka sa medicinskim delovanjem i lekove za konkretna stanja - povišen pritisak, probleme sa kožom i jetrom, bolesti očiju, groznice...
Biljke, lekovite i ostale, koje se pominju u Bibliji, uglavnom potiču sa područja Egipta i Palestine. Druge su pak stizale iz Arabije, Cejlona i Indije, ustaljenim trgovačkim putevima. Pošto se klimatske prilike u ovim oblastima nisu značajnije menjale od biblijskih vremena, mnoge od tih biljaka i danas postoje. Ipak, utvrditi koje se vrste pominju u Bibliji bio je težak zadatak za botaničare. U tekstu, čiji izvorni oblik ne postoji, pominju se neodređeni nazivi: na primer, đurđevak označava i iris i zumbul, a ponekad i anemonu i šafran. Neka imena su korišćena i za označavanje više različitih vrsta biljaka - kedar može biti i običan kedar, ali i bor i kleka, dok su druge biljke dobijale više od jednog imena. Srednjovekovna tumačenja, nadopunjavanja i slobodne interpretacije stvorile su pometnju koju treba raščistiti. Na primer, generacije su odgajane u uverenju da je Adam zagrizao jabuku.
Međutim, u Bibliji nigde nije napisano da je zabranjeno voće bila jabuka! Biblija govori o drvetu života, odnosno drvetu spoznaje. Stare jevrejske legende govore da se radilo o voćki nar (šipak). Drugi autori su uvereni da se radilo o kajsiji.
Egipatska menta (Mentha niliaca) Cenjena je zbog sveže arome i slatkastog ukusa kojim je poboljšavan kvalitet pripremanog mesa. Veoma je značajna i kao biljka za dezinfikovanje prostora - grančice su kačene na vrata, a usitnjena je posipana po podovima prostorija. Ne postoji saglasnost oko toga koja se vrsta mente konkretno pominje u Bibliji, a najverovatnije je korišćen niz varijeteta koji uspevaju na ovom području.
Maslina (lat.Olea europea) U Bibliji se pominje više od hiljadu puta! Simbol je Božje brige za ljude. Ona je dugovečna, a kada se staro stablo isuši iz korijena izbijaju mladice i na posnoj zemlji, gotovo bez vode. Golubica koja se nakon potopa vratila na Nojevu arku u kljunu je nosila maslinovu grančicu kao simbol pomirenja Boga i ljudi. Mojsije je oslobađao ratovanja ljude koji su uzgajali masline. Isus se znojio krvavim znojem na Maslinskoj gori, okružen mnoštvom maslina, krst na kom je razapet napravljen je od drva masline i kedra. U Bibliji se pominje i kao hrana i kao lek za mazanje.
Smokva (Ficus carica L.) Adam i Eva su od listova smokve načinili sebi kecelje. Smokva simbolizuje život, mir, blagostanje i plodnost. Smokva je hrana pustinjaka i sveto drvo mnogih predanja. Prema rimskom verovanju, pod smokvom su rođeni Romul i Rem. Budisti smokvu smatraju svetim drvetom jer je pod krošnjom smokvinog drveta Buda doživeo prosvetljenje.
Vinova loza (Vitis vinifera) Stari i Novi zavet obiluju simbolikom o lozi i vinu. Hršćanska simbolika u lozi vidi čoveka, odnosno nje-govu dušu. Isus je takođe loza, pa njegova krv postaje vino. U najsvečanijem činu hršćanskog kulta - obredu pričesti - hleb i vino simbolički se pretvaraju u telo i krv Isusovu. Isusove reči izrečene za vreme poslednje večere: „Uzmite i pijte, ovo je krv moja...“, ostale su nepromenjene do danas.
Limunova trava (Cymbopogon citratus) Jedna od slatkastih aromatičnih trava pomenutih u Bibliji. Gospod je dao instrukcije Mojsiju kako da na odgovarajući način spravlja sveto ulje od ove trave. Danas je limunova trava osnovni dodatak u mnogim azijskim kuhinjama. Beli deo stabljike daje oštru aromu supama i prženim jelima.
Comments